Povodom puštanja u opticaj nove serije kovanog novca Narodne banke Srbije u apoenima od 1, 5 i 10 dinara otvorena je 1. jula 2005. godine tematska izložba «Izrada kovanog novca – od idejnog rešenja do realizacije». Izložbom je prikazan proces nastajanja kovanog novca, od rada na skicama budućeg izgleda novca, preko izrade poluproizvoda i alata za kovanje, do samog postupka kovanja novca.
Počeci upotrebe kovanog novca vezuju se za najstarije datume u istoriji. Postupak proizvodnje kovanog novca koji je tada ustanovljen vremenom je usavršavan primenom savremenih tehnoloških rešenja. Kovnice novca u Evropi do sredine 16. veka bile su svojevrsne umetničke radionice i u njima se odvijao celokupan proces proizvodnje novca, korišćenjem malobrojnog, ručno izrađenog alata. Usavršavanjem procesa njegove proizvodnje, koje je započelo mašinskim kovanjem, došlo se do novog kvaliteta – pre svega u izgledu novca, čije karakteristike tim načinom kovanja postaju ujednačenije i predstavljaju jedinstvenu poruku u likovnom i tehničkom smislu.
U izradi kovanog novca koriste se različite legure metala, i to onih čiji sastav pogoduje procesu kovanja. Moderan novac namenjen opticaju pretežno se izrađuje od legura koje sadrže bakar, nikl, cink i aluminijum; danas se kao legura često koriste novo srebro i nordijsko zlato (od nordijskog zlata izrađeni su – apoeni centa evra).
Kovani novac koji Narodna banka Srbije izdaje za potrebe opticaja u Republici Srbiji izrađuje Zavod za izradu novčanica i kovanog novca – Topčider, specijalizovana organizacija u sastavu Narodne banke Srbije. Njegova duga tradicija u izradi kovanog novca datira još iz vremena Kraljevine Jugoslavije, kada su 1938. godine instalirana postrojenja za kovanje novca, što je i bio početak rada Kovnice.
Izrada i izdavanje novca jedno je od bitnih obeležja suverenosti svake države. Zbog toga se u vizuelno rešenje novca, pored oznake nominalne vrednosti i godine kovanja, uvode i određeni elementi kao što su grb, amblemi i natpisi koji označavaju državu, odnosno banku emitenta. Osim osnovne funkcije – sredstva plaćanja – novac ima i kulturnu i sociološku vrednost, kao i brojne druge vrednosti.